सूर्या...

एक बरं केलस,
झोप उडवून टाकलीस,
स्‍वप्‍नांचा सोपान तुटला..

आता अर्धमिटल्‍या डोळ्‍यांना,
स्‍वच्‍छ दिसू लागलाय वर्तमान..

गुलाबी,केशरी रंग घेऊन,
अवतरलास तू प्राचीवर,
अन्‌ मनातले निळे-करडे भाव सारे,
पळून गेले क्षितिजापार...

आता सारी वाट झालीय प्रकाशमान..
नवी क्षितिजे झालीय्‌त दृश्‍यमान..
उघडलीय इंद्रधनूची उज्‍ज्‍वल कमान..

आता दूर कर सार्‍या व्‍यथा-वेदना..
अन्‌ कर विश्‍वाचे कल्‍याण......