पारिजात...

गाढ साखरझोपेत,
वार्‍याच्‍या झुळकेबरोबर,
मोहक सुगंधाची चाहूल लागली..
सुगंधाचा मागोवा घेत,
बाहेर अंगणात जाऊन पाहिले तर,
शुभ्र, रेशमी शाल पांघरून,
पारिजात ध्‍यानस्‍थ बसलेला..
त्‍याच गंधलहरींवर झोके घेत,
परत निद्रावश झाले;
जणू सुखस्‍वप्‍न पाहिले....

सकाळी जाग आल्‍यावर,
प्रथम पारिजात आठवला..
अंगणात जाऊन पाहिले तर,
शुभ्र, रेशमी शाल, ओघळलेली..
सुगंध, सार्‍या वातावरणात विरघळलेला;
आणि पारिजात, तसाच ध्‍यानस्‍थ बसलेला..
बाकी फक्‍त निर्माल्‍य आणि पाचोळा..
सुख आणि दु:ख, दोन्‍ही फक्‍त मला?....